Oke revanche. Het is mijn beurt om een blog op Bepure & Believe te delen. Vele onderwerpen passeren de reveu. Er is genoeg inspiratie. Uiteindelijk hebben we er één gekozen en Suzanne levert mijzelf een half blog aan om het verder uit te werken. Maar op een of andere manier krijg ik het niet goed uitgewerkt.
Meerdere keren wis ik het gedeelte wat ik getypt heb. Ik voel de energie uit mijn lichaam vloeien. Ik word moe. Ik voer de druk op waardoor er al helemaal geen woorden op papier komen. Het onderwerp wat we gekozen hebben vind ik ergens niet bij mij passen. Het onderwerp wordt vaak in de media geroepen.

“Ga doen wat je leuk vindt.”

Weet jij wat ik echt leuk vind? Daar kan ik de rekeningen sowieso niet van betalen. Als ik echt zou doen wat ik leuk vind is het in bed liggen met zelfgemaakte ontbijtjes. Lummelen op de bank, een beetje bloggen en heerlijk in de achtertuin in de zon een boek lezen. Ongezouten mijn mening geven. Bakken en nooit meer de afwas doen.

Ik denk dat ik een week zo kan leven. Na die week zijn de keukenkastjes leeg en ik vermoed dat in de pannen de schimmel kan gaan staan. Mijn werkgever, waar ik een contract heb getekend zou mij gaan bellen waar ik blijf. De rekeningen zou ik de eerste weken nog wel kunnen betalen. Maar er komt een dag dat de bank belt met de vraag: Wanneer ga jij je hypotheek betalen? De hypotheek vind ik een keuze. De keuze die ik maakte toen ik graag een eigen huis wilde.  Net als alle andere keuzes zoals het hebben van een van de nieuwste telefoons en  mooie en nieuwe kleding willen dragen. Dat alles is een keuze, het kan ook voor minder. Die keuzes zorgen ervoor dat er wel geld binnen moet komen om dit allemaal te betalen.

Ik heb niet mijn droombaan, maar wel een hele leuke baan die veel mogelijk maakt. Ik kan de hypotheek betalen, mijzelf ontwikkelen, ondertussen maak ik mooie reizen en kan ik ook nog mooie spullen kopen. Op dit moment doe ik wat ik leuk vind en is het goed zoals het is. Ik ben een tevreden mens.

Suzanne krijgt vaak te horen dat ze moet gaan doen wat ze leuk vind. Dat ze naast haar bijna fulltime baan een blog runt vinden mensen raar. Mensen denken nu eenmaal dat je slapend rijk wordt van twee jaar bloggen. Ik kan je vast vertellen dat word je niet. Als je dat wel zou worden dan zaten wij allang met onze laptop op de Kaapverdische eilanden met zongebruinde benen, dan aten wij alleen maar ontbijtjes op bed en schreven dan af en toe een blogje.

Het is  al zaterdagmiddag 14:15 en inmiddels ben ik niet veel verder dan een wit vlak. Ik besluit dat ik gewoon even op bed moet gaan liggen. Ik val denk ik voor tien minuten in slaap. Op mijn rekening is ondertussen geen geld bijgeschreven en ik voel nog steeds de juiste flow niet. Hoe ga ik vredesnaam over dit onderwerp een goede blog schrijven? Terwijl ik alleen vandaag heb. Vandaag moet het af. Van wie? van mezelf. Ik verplaats mij van het bed naar de bank en pak een boek die ik geleend heb van de bibliotheek. Ik lees een paar hoofdstukken en voel de rust terug keren in mijn lichaam. Ik leg het boek weg.  Zet het album van Xavier Rudd op en kruip achter mijn laptop. Bij het liedje Messages rolt er een traan over mijn wang. *ZUCHT*

Bepure & Believe staat om onze hersenspinsels op papier te krijgen, dat geen mens perfect is. Dat je niet altijd maar kan doen wat je leuk vindt, ook al zou je dat nog zo graag willen. Sommige dingen moeten ook gewoon gebeuren, zoals ramen zemen, de afwas en  de rekeningen op tijd betalen. Niet mijn favoriete bezigheid. Soms zin maken om te gaan werken, als je de zin kwijt bent. Er moet een juiste balans zijn tussen die twee dingen. Xavier zingt voor mij Summer is Coming time to smile. Mijn mondhoeken krullen op. Mijn tranen zijn opgedroogd en mijn mascara is waarschijnlijk uitgelopen. De onrust is uit mijn lichaam verdwenen. Er is uiteindelijk toch nog een redelijk blog op papier gekomen. Misschien met iets minder woorden zoals ik zou willen en iets minder goed uitgelegd, maar dit blog is niet meer dan het is,  ook dat is Bepure & Believe.

Als alles mogelijk is wat zou jij dan het liefste doen?

XOXO

So now come sit down
Will you talk with me now
Let me see through your eyes
Where there is so much light
We are biding our time
For these myths to unwind
All these changes we will confront
So please beware
With every place that you head
Look to your soul
For these things that you know
For the trees that we see
Cannot forever breathe
With the changes they will confront
You know some people they just won’t understand
No they just won’t understand
These things
Thank you for your message but I don’t understand
No I just won’t understand
These things
And this sacred land
It has seen many hands
It has wealth and gold
Yet it is fragile and old
And all the greedy souls
Just don’t care to know
All the changes it will confront
So speak out loud
Of the things you are proud
And if you love this coast
Then keep it clean as it hopes
‘Cause the way that it shines
May just dwindle with time
With the changes it will confront
You know some people they just won’t understand
No they just won’t understand
These things
Thank you for your message but I don’t understand
No I just won’t understand
These things
You know some people they just won’t understand
No they just won’t understand
These things
Thank you for your message but I don’t understand
No I just won’t understand
These things
So hold nice and close
I want to get to your soul
So that when it is cold
You won’t feel so alone
‘Cause the roads that you take
May just crack and break
With the changes you will confront
With each gift that you share
You may heal and repair
With each choice you make
You may help someone’s day
Well I know you are strong
May your journey be long
And now I wish you the best of luck
Well I know you are strong
May your journey be long
And now I wish you the best of luck

Xavier Rudd – Messages

Volg je Puur Suzanne al via Facebook,Instagram of Pinterest? Ik zou het leuk vinden om jou daar ook te zien.

Yvonne
social
Laatste berichten van Yvonne (alles zien)